Παιδεία...ευχή ή κατάρα;

Καλησπέρα αναγνώστη μου!
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ για την Παιδεία; Αυτόν τον ιδιαίτερο τομέα της κοινωνίας μας...Είναι δημόσια και δωρεάν όπως λέγεται; Έχοντας το προνόμιο να μετέχω στην εκπαιδευτική διαδικασία σε Πανεπιστημιακό επίπεδο, άθελά μου γίνομαι μάρτυς κακών δομών και άσχημης νοοτροπίας από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
Φοιτητές που βασίζουν το επίπεδο επιστημοσύνης τους σε καθαρά πολιτικά κριτήρια, διδάσκοντες που ευελπιστούν στην αρεστή σχέση με τους διδασκόμενους με σκοπό την μετέπειτα εξέλιξη τους σε διοικητικά πόστα και καρέκλες...
Αξιολόγηση; Έννοια δύσκολη και ευκόλως παρεξηγήσιμη στις μέρες μας...Εξάλλου οι "σοφοί" δεν κρίνονται, μονάχα κρίνουν!Γιατί; Έτσι...απλά έτσι...! Οπότε στην πυραμίδα της εκπαίδευσης κάποια σκαλοπάτια είναι γεμάτα μικροπρεπή ανθρωπάκια που βαδίζουν εκ του ασφαλούς...κάνουν τη δουλειά τους κατά το κοινώς λεγόμενο...και οι άξιοι;αυτοί που πραγματικά αποτελούν τη δυνατή "μαγιά" της χώρας μας; Παραμένουν σιωπηλοί...περιμένουν καρτερικά...
Και το σύστημα λειτουργεί στην εντέλεια!με αέναο τρόπο το κάθε γρανάζι, μικρό και μεγάλο κάνει τη δουλειά του...Κάποια στιγμή αναγνώστη μου αυτό θα αλλάξει! Και δεν αποτελεί προϊόν ρομαντικής σκέψης αλλά φυσική εξέλιξη και μετουσίωση των υγιών δυνάμεων που κρύβουμε μέσα μας!Ναι όλοι εμείς!
Το ποτάμι είναι ήρεμο...αλλά φουσκώνει συνεχώς!και κάποια στιγμή βγαίνει από το μονοπάτι που του έχουν χαράξει και παρασέρνει στο διάβα του κάθε τι σαθρό και σάπιο!
Να θυμάσαι φίλε αναγνώστη: ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ,ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ!ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΗ ΜΠΟΡΑ ΒΓΑΙΝΕΙ Ο ΠΙΟ ΛΑΜΠΡΟΣ ΗΛΙΟΣ...